Ahsen Ceren Topaktaş
Alarm kuranlar, işe gidenler, yemek yiyenler ve daha fazlasıyla her yıl 10 Kasım tarihinde 9’u 5 geçe o siren sesiyle hayatlarımızı durdurduk. Duyduğumuz o siren sesiyle her yıl aynı hüznü tekrar tekrar yaşasak bile farkındayız ki biz, onun emanetinin bekçileriyiz. Bu yüzdendir ki gönül rahatlığıyla “Atam sen rahat uyu” diyebiliyoruz. Hayatı boyunca mücadelesi, düşüncesi ve başarısı ile saygının en güzelini hak eden Mustafa Kemal Atatürk’ün aramızdan ayrılışının ve ebediyete uğurlanışının 82. yıl dönümünde sevgi,saygı ve özlemle anıyoruz!
Yıl 1938 Günlerden 10 Kasım…
Günlerden 10 Kasım perşembe. Sabah saatlerinde radyonun yayını birden kesiliyor ve spiker sesi titreyerek önündeki metni okumaya başlıyor:
“Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti’nin resmi tebliğidir.
Müdavi ve müşavir tabiplerin neşredilen son raporu, Atatürk’ün dünyaya gözlerini kapadığını bildirmektedir. Bu acı hadise ile Türk Vatanı büyük kurucusunu, Türk milleti ulu şefini, insanlık büyük evladını kaybetti. Milletimize içimiz yanarak, bu tarife sığmayan ziyadan dolayı en derin taziyelerimizi sunarız.”
Bu acı haber 10 Kasım 1938 sabahı tüm yurda yayıldı. Caddelerde, sokaklarda, evlerde milli bir yas yaşandı. Atatürk’ün ölümü sadece Türk halkını değil, farklı milletleri de derin bir yasa boğdu. Her 10 Kasım günü 9’u 5 geçe Atatürk çeşitli etkinliklerle anılmaktadır.
Mustafa Kemal Atatürk’ün başkent Ankara’ya getirilişi
Mustafa Kemal Atatürk’ün ebediyete uğurlanışı
Ankara Etnografya Müzesi’ndeki geçici kabrine nakledilişi
Ankara’da, 21 Kasım 1938’de bir cenaze töreni düzenlendi.
Ankaralılar tarafından da derin bir üzüntü ve saygıyla karşılandı.
Törene dünya çapında katılım oldu.
Büyük Adam
İstanbul Üniversitesi’nde 10 Kasım saat 9’u 5 geçe Atatürk’ün ölüm haberi duyulmuştur. O sırada ders veren bir Alman profesör olayı duymuş ve şaşırmış. Derse devam edip etmemekte kararsız kalmıştır. Rektörün yanına gider ve aralarında şu konuşma geçer:
-“Efendim, mütereddidim. Acaba ne yapsam?”
Rektör cevap verir:
-“Sizde böyle büyük bir adam ölünce ne yaparlarsa, onu yapın.”
İşte o zaman Alman profesör kollarını iki yana sarkıtarak:
-“Bizde bu kadar büyük bir adam ölmedi ki…” der.
“Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır.”
Atatürk’ü, ölümünün 82. yılında saygı, sevgi ve büyük özlemle anıyoruz!
