Başlığı okur okumaz birçoğumuzun zihninde çalmaya başladı bile, Cem Karaca’nın efsanevi şarkısı Ceviz Ağacı. Peki kaçımız bu muazzam şarkının hikayesini biliyoruz? İşte bir döneme damgasını vurmuş o şarkının ve tabi ki şiirin hikayesi…
Şarkının sözleri, Cem Karaca’nın diğer birçok şarkısında da olduğu gibi Nazım Hikmet’in aynı adlı şiirinin sözleri aslında. Dolayısıyla hikayemizin de baş kahramanı meşhur şair Nazım Hikmet Ran…
Nazım bir gün sevgilisi ile Gülhane Parkı’nda buluşmak üzere sözleşir. Ancak adı, -hayatının neredeyse tamamında olduğu gibi- arananlar listesindedir. Gülhane Parkına önceden gelip sevgilisini beklemeye koyulan Nazım, bir anda devriye gezen polisleri fark eder. Bir yandan sevgilisini delicesine görmek isterken, bir yandan da polislerden kaçmak durumundadır.
Peki ne mi yapar? İşte Gülhane Parkı’ndaki ceviz ağaçlarından birine tırmanan Nazım, sevgilisini orada beklemeye başlar. Tam o sırada gelen sevgilisi Nazım’ı bekler, bekler… Ama Nazım gelmedi sanar tabi. Oysa o ceviz ağacının tepesinden sevgilisini ve devriye gezen polisleri izlemektedir Nazım. Ne ses edebilir, ne aşağı inebilir, ne de kavuşabilir o an sevgilisine. İşte o an, orada, o çaresizliğin içerisinde şu cümlelerle efsaneleşen o şiiri yazar:
“Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda,
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında”
Aradan yıllar geçer ve Ceviz Ağacı efsane sanatçı Cem Karaca tarafından bestelenir ve seslendirilir. Şarkı, Anadolu Rock dönemine imzasını atmakla kalmaz, hepimizin bildiği bir siyasi olayda da simge haline gelir. Zira, dünya dönmeye devam ettikçe ağaçlar her zaman insanoğlunun dostu olacak; bazen gölgesinde bizi serinletecek; bazen bir nefes soluklandıracak, bazense işte böyle “insani” mücadelelerin daimi simgesi olacaktır. Fazla söze gerek yok, sizleri bu şarkıyla ve şiirle baş başa bırakalım.
https://www.youtube.com/watch?v=07v_jNr2OVY
Nazım Hikmet – Ceviz Ağacı
Başım köpük köpük bulut içim dışım deniz
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda
Budak budak serham serham ihtiyar bir ceviz
Ne sen bunun farkındasın ne polis farkında
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı”nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı”nda
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril
Koparıver gözlerinin gülüm yaşını sil
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı”nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında
Yapraklarım ellerimdir tam yüz bin elim var
Yüz bin elle dokunurum sana İstanbul”a
Yapraklarım gözlerimdir şaşarak bakarım
Yüz bin gözle seyrederim seni İstanbul”u
Yüz bin yürek gibi çarpar çarpar yapraklarım
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı”nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında