İhtimal…

Hislerimiz bizi doğruya götürürken yolda karşılaştıklarımız var.

Saflık

Bizimle mi geliyor yoksa bizi mi takip ediyor? Onu yanımıza alırsak üzülür müyüz?

Sahtelik

Bize görmek istediğimizden fazlasını gösterirse?

Huzur

İyi hissettirip kaçarsa?

Başa çıkabileceklerimizi yanımıza alırsak zorlu olasılıkları öldürmüş mü oluruz?

Peki bu sorunun cevabı belli. Aslında bir ihtimal daha var. O an nasıl rahat hissediyorsan kendinle başa çıkmaya hazırsın. Bu bir savaşta olabilir, kendini dinlemek için bir fırsatta. İhtimallerin ölümsüzlüğü seni diri tutan şeydir.

Kendinleyken çok fazla şeye rastlarsın. Veremedeğin cevapları, değiştirmek istediğin olayları tekrar yaşamak istersin bazen. An senden gideceğini hissettirmeden yaparken bunları geriye baktığında seni izler ve der ki bunlar benim eserim. O çoktan varmak istediği noktaya varmıştır. Onun peşinden gidersin. Çünkü seni kendine bağımlı etmiştir. Sıkıştığında, kaçmak istediğinde onunla varolmak istersin. An senin için bazen eski bir dost, yeni bir arkadaş bazense çok daha fazlasıdır.

İhtimal vermediğimiz şeyleri bizden çalan şey seçimlerimizdir.

Seçimler

Kendimizle başbaşayken olan seçimlerimiz gerçek seçimlerimizle uyuşursa anı yakalamışız demektir. An bizi kendinden ne kadar soğutmak istesede geçmiş onu bize iter. Seçimler bize ne kadar uzak olsada cevabını merak ettiğimiz şeylerin peşinden koşmak bize binlerce ihtimali getirir. Kovaladığımız her ihtimalin sonucuyla tanışırız ve çevremiz sonuçlar, hedeflerimiz ihtimal olur. Seçimlerimiz bizi ihtimallere , sonuçlar ise kendimize yakınlaştırır.İhtimalden istediğimiz sonucu almak ise ona bağlılığımızla ölçülür.

İhtimal kendini sevdirdiğinde ise bizi çoktan gözden çıkarmıştır.