Uras Yurdagül
Kolombiya’da 1928’de küçük bir kasabada doğan, yoksul bir ailesi olan ve sadece yüzyılda bir gelebilecek, yüzyıllık bir yalnız olan Gabriel García Márquez…
…hukuk eğitimini belli başlı sebeplerle yarıda bıraktıktan sonra öykü yazmaya ve gazetecilik yapmaya başlayan Márquez 2001’de The Guardian ‘a verdiği röportajında kendi yoksulluğunu şu şekilde anlatıyor:
1966 da eşim Mercedes ile “Yüzyıllık Yalnızlık”ın özgün el yazmalarını Arjantin’deki birine göndermek için postaneye gittik, dosya 590 sayfaydı. Postane görevlisi paketi tartının üzerine koydu. Ve şöyle dedi: “Borcunuz 82 peso.” Eşim kayıt paralarını saydı, cüzdanındaki bozuklukları çıkarttı ve beni durumun gerçeğiyle yüzleştirdi. Bizde sadece 53 peso var.
Yüzyıllık Yalnızlık kitabını bastırdıktan sonra bu kitap dünyada milyonlarca sattı. Márquez 1982’de Nobel Edebiyat ödülüne laik görüldü. 2014’te Meksika’da hayata veda etti.
Sonra Kolombiya Hükümeti ne yaptı biliyor musunuz?
Bir zamanlar yazdığı romanı değerlendirmeye alsınlar diye yayın evine postalayacak parası bile olmayan Márquez’in fotografını 50 bin pesoluk banknotlara bastılar.
Bu bile birçok konu için üzerinde düşünülünce türlü anlamlar çıkarabileceğimizi gözler önüne seren bir olay bence…
Bana bir ön yargı verin, dünyayı yerinden oynatayım.
-Gabriel García Márquez
