Üretmek…

İnsan ne ile yaşar? Ne ile vardır? Nasıl olmalıdır? Kim içindir? Hepimizin ara ara aklına bu tarz sorular gelir. Gelmelidir de… 

Bu dünyada en güzel şey bir başkasına ilham olmaktır. Edindiğim en güzel davranış… Birine heyecan vermek, güç vermek, birini teşvik etmek, birinin hayal kurmasına yardımcı olmak. En güzeli de destek olmak, yol açan olmaktır. 

“Birinin bulutundaki gökkuşağı olmaya çalış,” demişti Maya Angelou da.

Gökkuşağı gibi rengarenk, her renkte bir yaşam olmak. 

İşte ilk cümlemdeki soruların hepsi burada yanıt buluyor. İnsan sevgi ile yaşar, sevgi ile vardır, sevecen olmalıdır, sevgi içindir. 

Ve sevgi ilhamı doğurur. Sevdikçe ilham olursun çünkü. 

İşte üretmek de burada başlar. İlham olmak için üretirsin. Hayatın büyük bir üretim tarlası olur. Kılığınla-kıyafetinle, duruşunla-tarzınla, yemen-içmen, konuşman-gülmenle büyük bir üretici olursun. Olursun ki ürettiğin o değerler birinde işe yarasın. Birinin ilgisini çeksin. Birinin kalbinde tohum bulsun. 

Üretim öyle bir şeydir ki, ne zaman, nerde, kimde işe yarayacağı bilinmez. Kime tesir edeceği, kimde nasıl vücut bulacağı kestirilmez. 

Alıcısı her zaman hazır ama belirsizdir. 

Kimi zaman yazınla üretirsin, kimi zaman şarkınla. Gün gelir bir beste ile, başka zaman bir resim ile. Bazen sesindeki hüzün eşlik eder bir göz yaşının vücut bulmasına, bazen iki şen sohbetin tebessüm ettirir yüzlerde.  

Onun içindir üretmeye alışmış bedenlerin, zihinlerin boş duramaması. 

Acaba bugün kime tesir edeyim diye dertlenir durursun. 

Kalbin hep heyecan içinde kafandan geçen onca projenin hayata geçmesini ve birilerine ulaşmasını bekler. 

Stresin hep o aceledendir. 

İşin ilginç ve güzel yanı vardır bir de: Sen böyle çabaladıkça sistem senin için de boş durmaz ve sen de öğrenmeye, sevmeye, ilham almaya devam edersin. 

Umarım bu yazım da sizin kalbinize dokunmuştur ve ürettiğim bu kelimeler birinize ilham olmuştur. 

Sevgilerimle.